Luisteren naar je lichaam
Er wordt altijd gezegd dat je moet luisteren naar je lichaam, maar wat is dat nu precies? Hoe doe je dat? Bij ChiRunning noemen we luisteren naar je lichaam “Body Sensing”. Het gaat erom dat je zo neutraal mogelijk waarneemt wat er gebeurt in je lichaam. Op basis van deze waarneming kun je beslissingen nemen over wat je moet doen. Moet je iets veranderen in je techniek, moet je iets langzamer, mag je iets sneller, kun je nog wat beter hellen of nog iets meer ontspannen, moet je misschien stoppen en rust nemen? Vervolgens neem je waar wat de verandering teweeg brengt in je lichaam. Of je constateert dat het prima gaat en verandert helemaal niets, maar ook dan moet je toch weer even voelen of alles nog steeds goed gaat. Klinkt makkelijk, toch?
Dat zou het zijn, als niet telkens dat hoofd er tussendoor kwam met allerlei gedachten over wat je eigenlijk zou moeten of willen doen: je wilt harder, of sneller, of je hebt geen zin en wil stoppen. Soms komt je hoofd met totaal ongerelateerde dingen aanzetten, zoals boodschappen of werk. En wat dacht je van de muziek die veel hardlopers op hun oren hebben? Die muziek moet ze door hun training heen slepen, maar helpt helemaal niet om echt goed naar je lichaam te luisteren.
Ook ik heb dat “Body Sensing” echt moeten leren. Vroeger, wat ik ook wel BC noem (Before ChiRunning), kon ik mezelf heel makkelijk een blessure lopen en ik deed dat dan ook met enige regelmaat. Die blessure kwam dan naar mijn gevoel volkomen uit de lucht vallen, “het schoot er zomaar in”. Maar feitelijk was die blessure natuurlijk allang latent aanwezig, alleen ik voelde dat niet. Ik negeerde de signalen van mijn lichaam, omdat ik te gericht was op de resultaten. Ik wilde een bepaalde afstand of snelheid lopen en deed dat dan ook. Vermoeidheid, stijve kuiten, zere voeten, ik liep er maar al te vaak gewoon doorheen, met alle gevolgen van dien.
Toen ik met ChiRunning begon, was het dus even wennen: het is best een uitdaging om je aandacht te houden bij wat je doet. Om dat voor elkaar te krijgen, werken we bij ChiRunning met aandachtspunten. We hebben er een hele trits, van ons kruintje tot aan onze tenen. Aan de hand van je eigen uitgangssituatie kies je de aandachtspunten die je belangrijk vindt en vervolgens probeer je telkens één minuut lang je aandacht bij één van die punten te houden. Eéntje maar, en ook maar één minuut. In de praktijk is dat voor de meeste mensen al een hele klus. Vaak ben je voor de minuut om is alweer afgedwaald met je gedachten. Maar dat geeft niet, je zorgt ervoor dat je horloge gewoon iedere minuut een seintje geeft, zodat je opnieuw kunt beginnen. Je kunt dan hetzelfde aandachtspunt nemen, of een ander aandachtspunt, of je gunt jezelf een minuutje pauze. Op deze manier een hardlooptraining afwerken is tegelijkertijd een aandachtstraining. Als je dit veel doet, wordt het steeds gemakkelijker je aandacht te houden bij wat je doet. Tot het op gegeven moment een gewoonte wordt en het veel meer vanzelf gaat. En dan wéét je wanneer je iets niet goed doet en wanneer er een blessure of overtraining op de loer ligt, zodat je de juiste maatregelen kunt nemen.
Soms vragen mensen zich af of al dit gedenk niet in de weg zit van lekker ontspannen je hoofd leeg lopen. Het grappige is, dat het uiteindelijk juist makkelijker wordt om je hoofd leeg te maken. Hoe meer je in het hier en nu kunt blijven, en hoe beter je niet ter zake doende gedachten uit je hoofd kunt bannen, hoe meer ontspannen het hardlopen wordt. Ik geef toe: in het begin, als lichaam en geest nog best ver van elkaar verwijderd zijn, is het een hoop denkwerk, maar na verloop van tijd komen lichaam en geest dichter bij elkaar en wordt het steeds minder denken en steeds meer voelen. En zo is ook luisteren naar je lichaam een vaardigheid die je gewoon kunt leren, net zoals alle andere dingen.