Oefening baart kunst

“Moet ik dat nu altijd blijven oefenen?”

Dit is een vraag die me vaak wordt gesteld. Als ik net een les ChiRunning heb gegeven aan iemand die zijn of haar loopstijl wil veranderen. Om blessures in de toekomst te voorkomen, of om sneller te worden, of om het langer vol te kunnen houden. Om gewoon lekkerder te kunnen hardlopen.

De analyse is gepleegd, de manier om te verbeteren vastgesteld. En dan komt het erop aan dat je die nieuwe dingen oefent, zodat je oude gewoonten achter je kan laten. Maar soms wil iemand al voordat hij of zij begonnen is, weten hoe lang dat dan duurt. En dan zeg ik: “De rest van je leven…. [ik zie de schrikreactie]… Geintje!” Maar het is wel zo.

Natuurlijk word je steeds beter in wat je oefent. En je zou op gegeven moment kunnen zeggen: het is goed zo, beter hoeft niet. Maar mijn ervaring is: als je eenmaal de gewoonte hebt ontwikkeld om te letten op wat je doet, dan wordt het een vanzelfsprekendheid.

Ik kocht het ChiRunning-boek in 2004, ik werd instructeur in 2006. Je zou denken dat ik zo langzamerhand wel uitgeoefend ben. Maar dat is niet zo: ik oefen elke dag. Elke keer dat ik zit, sta, wandel of hardloop.

Want laten we eerlijk zijn: het moderne leven probeert elke keer weer om alles wat ik geleerd heb teniet te doen. Ik zit te veel, achter de computer nog wel. Ik doe te weinig fysieke arbeid. In het dagelijkse leven geldt vooral: stilstand is achteruitgang. Dus oefen ik.

En dat gaat inmiddels eigenlijk vanzelf. Ik ben het zo gewend. Dus nu ik dit stukje typ, let ik erop dat ik mooi rechtop zit op mijn bal, mijn mijn kruintje omhoog en mijn schouders ontspannen. Kleine moeite, groot effect.

Een leuke tip om de komende tijd eens te doen: let een hele dag op je houding door je kruintje mooi omhoog te strekken en je schouders te ontspannen. Als je zit, staat, wandelt en hardloopt. Vergeet je het even? Geeft niks. Zodra je er weer aan denkt, begin je opnieuw. Kijk eens wat voor effect dat heeft. Ik ben benieuwd. Laat het me gerust weten!